Teksten

Hieronder vind je door mij geschreven teksten en hersenspinsels. Dat wil zeggen, de manier waarop ik schrijf is heel intuitief. Er zit altijd een bepaalde emotie of gebeurtenis aan vast gekoppeld. De woorden stromen vanzelf en soms begrijp ik niet wat ik schrijf en toch klopt het dan voor mij. Ik ben benieuwd wat je ervan vind. Er staan oude en nieuwe teksten door elkaar.

Ben jij ook een tekst/gedichtenmens of bezig met woorden? Stuur je pakkendste tekst in voor een erevermelding. Doe je mee?

 

 __________________________________________________________________________________________________________________________

 

 

Some other time,

When live is going slow

And the spirit is up to meet me

I will reach the unavoidable point of view

 

I'll fuck it down

And drive away

Fast forwards and

Lingering 

Back again.

 

Take the things I can't change.

I'll find out

There really is more

To come Our way.

_______________________________________________________________________________________________________ 

 

Kracht

Ik voel het wel, omhoog,

naar beneden zweven.

Ongrijpbaar en onveranderlijk.

Hooguit groeiend of krimpend

En soms maar voor even.

 

__________________________________________________________________________

 

Kleine wonderen

In verslagen nevelen gehuld 
Zoek ik rusteloos naar mijn toppen 
Regen stroomt over mijn rillend lijf 
En maakt dat ik moet stoppen 
Aanvaarden dat het zo gaat 
Lijkt verder weg dan ooit. 

Hoe kan het zijn dat wat je wilt 
Wordt tegengehouden door de diepte 
Terwijl ik dacht eroverheen te springen 
En het voor altijd achter me te laten? 
De kern laat zich duidelijk niet misleiden 
En spreekt tot mij in een vreemde taal. 

Omdat ik niet kan of wil horen 
Laat ik het zelf in mij donderen 
Zoekend en grijpend naar houvast 
Glijd ik weg in de stroom naar beneden 
Op de bodem leer ik te zijn 

En daar ontstaan dan kleine wonderen.

_______________________________________________________________

 

_____________________________________________________

Bizarre wintertijden

Zijn aangebroken

Of misschien is dit wel normaal

Maar waren we het vergeten

 

In de sporen van onze voorouders

Zoeken we opnieuw onze weg

Vooruit, steeds grotere snelheid

Het is duidelijk, vooruit.

____________________________________________________

 

God straft niet, het laat ons de consequenties zien.

Het hoeven niet eens de consequenties van jouw handelen te zijn,

Al zullen vele gevolgen van jouw daden ongemerkt aan je voorbij trekken.

En zo hebben andermans daden ook effect op jouw bestaan.

Alles beinvloed alles.


__________________________________________________________________________________________________

Kan niet stoppen op te schrijven

Mijn hoofd legend als een vuilnisvat

Het blijft maar spugen.

Leg het in as, verbrand de schepen.

 

Een nieuwe weg

Vol obstakels die mogelijkheden kunnen vormen

Gevaren om te trotseren

Eenzaamheid om rust te vinden.

Wie weet nog liefde op mijn pad

 

Geluk in het verschiet

Na het vele verdriet

Dat is wat mogelijk is

Als ik mij niet vergis.

_____________________________________________________________________________________

Ik kleur mijn leven

Gedachten om van te huiveren

Wierook om de lucht te zuiveren

Een nachtmerrie in mijn ontwaken

Hoe kan ik mijn gedachten staken?

 

Waar zit ik nu en waar ga ik heen?

Hoe moet dat strakjes heel alleen?

Kan ik deze taak echt wel klaren?

Hoe breng ik mezelf tot bedaren?

 

Trek ik het negatieve noodlot aan?

In mijn poging op eigen benen te staan?

Of bevrijd ik mezelf uit een te strak cocon?

En is het mezelf die ik overwon?

 

Vluchtend, rennend, ontwijkend ga ik door

En ik roep steeds heel hard: ik ga ervoor!

De angst in mij mocht er bijna niet zijn

Al schrijvende kom ik uiteindelijk bij mijn pijn.

 

Wat een verdriet voor mijn kleine meis,

Haar moeder is wat gek en zo eigenwijs

Die wil gaan voor wat er in het leven is

En ze is zo bang voor het grote gemis.

 

Ik weet niet goed wat erger zal zijn,

De toekomst is ook niet zonder pijn.

En is het dat wel allemaal waard?

Leef ik naar een orakelkaart?

 

Geloof ik in de liefde?

Geloof ik in het leven?

Geloof ik in het goede?

Of is dat om het even?

 

Wachtend op het teken waar ik op reken,

Het moment dat ik los zal zijn

Een stukje mij te laten sterven

Om mijn leven met kleur te verven.

 

____________________________________________________________________________________

Huilen

Huilend van verdriet

Ongetemd en ongelegen

Ongepast aangepast zijn wij

Aan een zieke wereld

Die pas is genezen

Als onze tranen mogen stromen.

_____________________________________________________________________________________________________________________

Verscholen

Achter diepe dromen

Geschreven op de muur

Wroetend in moeder aarde

Geschapen is

de waarheid.

 

Verloren

In de romantiek van zijn drama

Meegevoerd, weggezogen

Verdronken.

 

Gevonden

In de romantiek van de nevel

Opgelicht, opgetild

Herboren.

 

 

Wie ben ik?

 

Levend wezen aanwezig op de thee

Ik kan niet ontspannen

Al weken op zoek

Naar licht, naar rust


Plannen groter dan de oceaan

overspoelen mijn kleine ven

van aanwezig zijn in de ruimte

verloren in mijn strijd


Geef ik op 

Of ga ik door

Eindeloos

Dodelijk gevaarlijk

Uitputtend vermoeiend

Remmend tot ik doortrap

en er geen uitweg blijkt te zijn

 

Slechts een kleine vlam roept mij

Met de wens om te groeien

En ik vermoord haar elke keer weer

Tot ze sterker wordt

Ik zal het gaan leren

Want dat is mijn keuze

 

Nu nog de focus

Niet verliezen

In balans

De trap weer op.

Het mooie van vallen

Is dat je leert op te staan.

 

Ik zit nog

Ik leef nog

Ik wil bewegen

Ik wil dansen

Ik wil vliegen

Tot ik weer neerstort.

 

En nu op dit uur

Eindelijk gun ik mezelf de rust

Gedwongen door mijn lichaam

Ik ga liggen

Accepteren. Pijn.

Oorlog in mezelf.


Wie zal ik zijn?

Aandacht

Voor wat mij lief is.

Voor wat er toe doet.

In mijn zijn.

Wie ik dan ook ben.

 

070711 Mo


Maak jouw eigen website met JouwWeb