Teksten
Hieronder vind je door mij geschreven teksten en hersenspinsels. Dat wil zeggen, de manier waarop ik schrijf is heel intuitief. Er zit altijd een bepaalde emotie of gebeurtenis aan vast gekoppeld. De woorden stromen vanzelf en soms begrijp ik niet wat ik schrijf en toch klopt het dan voor mij. Ik ben benieuwd wat je ervan vind. Er staan oude en nieuwe teksten door elkaar.
Ben jij ook een tekst/gedichtenmens of bezig met woorden? Stuur je pakkendste tekst in voor een erevermelding. Doe je mee?

__________________________________________________________________________________________________________________________
Some other time,
When live is going slow
And the spirit is up to meet me
I will reach the unavoidable point of view
I'll fuck it down
And drive away
Fast forwards and
Lingering
Back again.
Take the things I can't change.
I'll find out
There really is more
To come Our way.
_______________________________________________________________________________________________________
Kracht
Ik voel het wel, omhoog,
naar beneden zweven.
Ongrijpbaar en onveranderlijk.
Hooguit groeiend of krimpend
En soms maar voor even.
__________________________________________________________________________
Kleine wonderen
In verslagen nevelen gehuld
Zoek ik rusteloos naar mijn toppen
Regen stroomt over mijn rillend lijf
En maakt dat ik moet stoppen
Aanvaarden dat het zo gaat
Lijkt verder weg dan ooit.
Hoe kan het zijn dat wat je wilt
Wordt tegengehouden door de diepte
Terwijl ik dacht eroverheen te springen
En het voor altijd achter me te laten?
De kern laat zich duidelijk niet misleiden
En spreekt tot mij in een vreemde taal.
Omdat ik niet kan of wil horen
Laat ik het zelf in mij donderen
Zoekend en grijpend naar houvast
Glijd ik weg in de stroom naar beneden
Op de bodem leer ik te zijn
En daar ontstaan dan kleine wonderen.
_______________________________________________________________
_____________________________________________________
Bizarre wintertijden
Zijn aangebroken
Of misschien is dit wel normaal
Maar waren we het vergeten
In de sporen van onze voorouders
Zoeken we opnieuw onze weg
Vooruit, steeds grotere snelheid
Het is duidelijk, vooruit.
____________________________________________________
God straft niet, het laat ons de consequenties zien.
Het hoeven niet eens de consequenties van jouw handelen te zijn,
Al zullen vele gevolgen van jouw daden ongemerkt aan je voorbij trekken.
En zo hebben andermans daden ook effect op jouw bestaan.
Alles beinvloed alles.
__________________________________________________________________________________________________
Kan niet stoppen op te schrijven
Mijn hoofd legend als een vuilnisvat
Het blijft maar spugen.
Leg het in as, verbrand de schepen.
Een nieuwe weg
Vol obstakels die mogelijkheden kunnen vormen
Gevaren om te trotseren
Eenzaamheid om rust te vinden.
Wie weet nog liefde op mijn pad
Geluk in het verschiet
Na het vele verdriet
Dat is wat mogelijk is
Als ik mij niet vergis.
_____________________________________________________________________________________
Ik kleur mijn leven
Gedachten om van te huiveren
Wierook om de lucht te zuiveren
Een nachtmerrie in mijn ontwaken
Hoe kan ik mijn gedachten staken?
Waar zit ik nu en waar ga ik heen?
Hoe moet dat strakjes heel alleen?
Kan ik deze taak echt wel klaren?
Hoe breng ik mezelf tot bedaren?
Trek ik het negatieve noodlot aan?
In mijn poging op eigen benen te staan?
Of bevrijd ik mezelf uit een te strak cocon?
En is het mezelf die ik overwon?
Vluchtend, rennend, ontwijkend ga ik door
En ik roep steeds heel hard: ik ga ervoor!
De angst in mij mocht er bijna niet zijn
Al schrijvende kom ik uiteindelijk bij mijn pijn.
Wat een verdriet voor mijn kleine meis,
Haar moeder is wat gek en zo eigenwijs
Die wil gaan voor wat er in het leven is
En ze is zo bang voor het grote gemis.
Ik weet niet goed wat erger zal zijn,
De toekomst is ook niet zonder pijn.
En is het dat wel allemaal waard?
Leef ik naar een orakelkaart?
Geloof ik in de liefde?
Geloof ik in het leven?
Geloof ik in het goede?
Of is dat om het even?
Wachtend op het teken waar ik op reken,
Het moment dat ik los zal zijn
Een stukje mij te laten sterven
Om mijn leven met kleur te verven.
____________________________________________________________________________________
Huilen
Huilend van verdriet
Ongetemd en ongelegen
Ongepast aangepast zijn wij
Aan een zieke wereld
Die pas is genezen
Als onze tranen mogen stromen.
_____________________________________________________________________________________________________________________
Verscholen
Achter diepe dromen
Geschreven op de muur
Wroetend in moeder aarde
Geschapen is
de waarheid.
Verloren
In de romantiek van zijn drama
Meegevoerd, weggezogen
Verdronken.
Gevonden
In de romantiek van de nevel
Opgelicht, opgetild
Herboren.
Wie ben ik?
Levend wezen aanwezig op de thee
Ik kan niet ontspannen
Al weken op zoek
Naar licht, naar rust
Plannen groter dan de oceaan
overspoelen mijn kleine ven
van aanwezig zijn in de ruimte
verloren in mijn strijd
Geef ik op
Of ga ik door
Eindeloos
Dodelijk gevaarlijk
Uitputtend vermoeiend
Remmend tot ik doortrap
en er geen uitweg blijkt te zijn
Slechts een kleine vlam roept mij
Met de wens om te groeien
En ik vermoord haar elke keer weer
Tot ze sterker wordt
Ik zal het gaan leren
Want dat is mijn keuze
Nu nog de focus
Niet verliezen
In balans
De trap weer op.
Het mooie van vallen
Is dat je leert op te staan.
Ik zit nog
Ik leef nog
Ik wil bewegen
Ik wil dansen
Ik wil vliegen
Tot ik weer neerstort.
En nu op dit uur
Eindelijk gun ik mezelf de rust
Gedwongen door mijn lichaam
Ik ga liggen
Accepteren. Pijn.
Oorlog in mezelf.
Wie zal ik zijn?
Aandacht
Voor wat mij lief is.
Voor wat er toe doet.
In mijn zijn.
Wie ik dan ook ben.
070711 Mo
Maak jouw eigen website met JouwWeb